<ECTS>
<
Semestr V>
<
Budownictwo ogolne II>
<
Hydraulika>
<
Konstrukcje bet. I>
<Mechanika budowli II>
<
Mechanika gr. i skał>
<
Metody numeryczne>
<
Teoria spr. i pl.>

® Radosław Tomasik

Politechnika Krakowska, Wydział Inżynierii Środowiska

 

KARTA MODUŁU

Mechanika budowli II

 

Rok  III   semestr   5        

Kod modułu:  BD.0501.OB/00                  Liczba punktów:              4

Rodzaj modułu: obligatoryjny dla wszystkich                           Liczba punktów ECTS:    4 

 

Jednostka realizująca moduł: Samodzielny Zakład Podstaw Konstrukcji Budowli Wodnych

Kierownik modułu:  Dr inż. A. Urbański

 

Prowadzący zajęcia:

Dr inż. A. Urbański  (wykłady)

Mgr inż. K. Podleś (ćwiczenia projektowe)

 

Cele i spodziewane efekty kształcenia:

Celem modułu jest podanie podstawowych pojęć i zagadnień oraz metod rozwiązywania problemów z zakresu statyki i dynamiki konstrukcji inżynierskich (układy prętowe i powierzchniowe).

Efekty kształcenia:

- umiejętność posługiwania się aparatem pojęciowym mechaniki przy formułowaniu praktycznych problemów inżynierskich budownictwa,

- umiejętność przeprowadzania odręcznych obliczeń prostych układów,

- znajomość rozwiązań niektórych praktycznie ważnych zagadnień szczegółowych, co pozwoli stu-dentowi na wyrobienie intuicji inżynierskiej,

- umiejętność budowy modeli komputerowych dla analizy statycznej i dynamicznej układów kon-strukcyjnych,

- głębsze zrozumienie przepisów normatywnych do projektowania.

 

Program merytoryczny modułu:

ˇ Układy prętowe; sformułowanie komputerowej wersji metody przemieszczeń i jej algorytm, struk-tury danych w komputerowej analizie konstrukcji prętowych, stateczność układów prętowych.

ˇ Podstawy dynamiki budowli; drgania (swobodne, wymuszone, tłumione) układu o jednym stopniu swobody, drgania własne i wymuszone układów o masach skupionych - metoda sił i przemieszczeń (sformułowanie komputerowe), metoda spektrum odpowiedzi.

ˇ Wprowadzenie do teorii dźwigarów powierzchniowych; równania tarczy, płyty, powłoki.

ˇ Powłoki walcowe w stanie osiowo-symetrycznym i statyka belek na podłożu sprężystym.

ˇ Metoda elementów skończonych w analizie dźwigarów powierzchniowych; stopnie swobody, dys-kretyzacja skończenie elementowa (zasady ogólne), elementy skończone dla tarcz, płyt i powłok.

 

Słowa kluczowe:

Mechanika budowli, układy prętowe, stateczność, dynamika, dźwigary powierzchniowe, metoda ele-mentów skończonych, metody komputerowe

 

Lista wymaganych wcześniejszych modułów:

Matematyka I i II, Mechanika teoretyczna I i II, Wytrzymałość materiałów I i II, Mechanika budowli I

 

Struktura modułu

 

wykłady: 15 godz./sem.  
praca własna studenta:
30 godz./sem.
ćw. projektowe: 30 godz./sem.

Łączna liczba

     godzin:  75 godz./sem.

Ogółem godziny

rozliczeniowe: 45 godz./sem.  

konsultacje:               5 godz./sem

 

Forma zaliczenia modułu:

Egzamin pisemny i ustny

Warunki dopuszczenia do egzaminu:  pozytywna ocena z ćwiczeń projektowych i kolokwium zalicze-niowego.

 

Podstawowe pomoce dydaktyczne:

R. Ciesielski, A. Flaga, J. Kawecki, Tablice pomocnicze do ćwiczeń z mechaniki budowli (aktualne wydanie)

W. Nowacki, Dźwigary powierzchniowe (aktualne wydanie)

A. Borkowski, C. Branicki, R. Ciesielski, A. Gomuliński, Z. Kączkowski i in., Mechanika budowli z elementami ujęcia komputerowego, t. 1 i 2, Arkady, Warszawa, 1984

Z. Waszczyszyn, Z. Stojek, Mechanika budowli, skrypt, wyd. Politechnika Krakowska

 

Administracyjne ograniczenia modułu

minimalna liczba studentów:       

maksymalna liczba studentów: